W nocy z 23 na 24 sierpnia 1572, czyli w wigilię święta Bartłomieja Apostoła, królowa Katarzyna Medycejska zainicjowała rzeź hugenotów Francuskich w Paryżu. Rzeź zaczęła się 5 dni po ślubie ksieżniczki Małgorzaty Walezjuszki z protestanckim ksieciem Henrykiem z Nawarry (późniejszym arcykatolickiem królem Henrykiem IV)
Przekonawszy swojego syna, króla Karola IX, że niebawem zostanie obalony przez protestancką koalicję, królowa-matka uzyskała zgodę na pojmanie (i zapewne zabicie) 30 hugenockich przywódców, podejrzewanych o zdradę. Jednak obóz królowej rozpuścił na dworze plotki o ataku wojsk protestanckich na Paryż i poderwał ludność do masakry „zdrajców". Szacuje się że od 5000 być może aż do 30000 hugenockich Francuzów zginęło podczas lub w bezpośrednim następstwie masakry. Gdy Karol IX 24 sierpnia zrozumiał, że został zmanipulowany, wydał rozkazy do wstrzymania dalszej przemocy, ale uliczne masakry trwały jeszcze dobę.
Nie istnieją dowody na sterowanie rzezią przez centralne przywódcwo: była ona działaniem spontanicznym sfantyzowanego tłumu, wykazującego, jak na przednowoczesne warunki techniczne, budzącą zdumienie skuteczność...
Wizja masakry w filmie Królowa Margot, reż. Patrice Chéreau, 1994
powrót