Pięćdziesiąt lat temu, w lipcu 1971 roku, Polskie Radio zainaugurowało swą „ikoniczną" audycję – „Lato z Radiem". Jego pomysłodawcą i wieloletnim szefem był Aleksander Tarnawski. Stało się ono jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek rodzimych mediów czasów Edwarda Gierka – radiowym odpowiednikiem telewizyjnego Studia 2.
Dźwięk utworu „Dziadek Polka", będącego sygnałem audycji, przyciągał do odbiorników wielomilionowe rzesze słuchaczy. To dzięki „LzR" wielkie kariery zrobili jego prowadzący: Tadeusz Sznuk czy Sławomir Szow, a także dziesiątki innych ludzi radia. „Lato z Radiem" miało formułę „dla każdego coś miłego" – były aktualne przeboje muzyki rozrywkowej, był (przez pewien czas) kącik operowy Bogusława Kaczyńskiego, chwila z poezją (Strofy dla Ciebie), a także oferta dla pasjonatów ekologii. Tak naprawdę, jeśli dziennikarz czy prezenter miał dobry pomysł na blok, była duża szansa, że będzie go mógł zrealizować. Wprawdzie „Lato z Radiem" unikało polityki, pod koniec lat 70. w jej ofercie znalazła się audycja „Tu Jedynka" – to z niej młodsi słuchacze dowiadywali się o sukcesach państw socjalistycznych i ich przewadze w starciu z dekadencją Zachodu. Co ciekawe, propagandowe treści „okraszano" przebojami zachodniego rocka. Na marginesie: w tym samym czasie co „LzR" powstały dwie słynne grupy rockowe: „Queen" oraz „Electric Light Orchestra". Ich przeboje można było usłyszeć w „Lecie z Radiem".